De wervelkolom van de baby is volledig ontwikkeld. Een prachtig staaltje bio-architectuur van moeder natuur. Ik, aan de andere kant, ben langzaam aan het veranderen in een waterbed. Vanaf nu probeer ik mijn glazige enkeltjes te bedekken en sowieso loop ik niet meer op hakken, of ander schoeisel waarin mijn verwekende weefsel makkelijk een tikkie krijgt. Voeg het gewicht van een puntpaprika eraan toe en je denkt wel twee keer na.

Voor mijn gevoel zijn er verschillende soorten zwangere vrouwen.Zij, die het hele spectrum van ongemakken verkennen en er – dien ten gevolge- dagelijks anders bijlopen, zowel mentaal als fysiek. (Dat sprookje van de prinses en de draak, en dat de prinses dus eigenlijk ook de draak is).

Sommigen hebben echt dikke pech en gaan al vanaf week 14 als een voertuig met oplegger naar hun werk. Zij moeten allerhande grappen bedenken om ondubbelzinnige kritieken of goedbedoelde opmerkingen van zich af te werpen. ‘Je buik zit in ieder geval mooi aan de voorkant’, of ‘je bent toch wel al aan het smeren?.’ Het lijkt voor anderen het lastigst niet aan de olifant in de kamer te vertellen dat hij er is, laat staan dát hij er een is. Neen – dat wist hij zelf niet-.
(Ik zal op een ander moment, uitweiden over hoe de buik van een zwangere vrouw verandert in een openbare parkeerplaats. Iedereen heeft recht zijn hand er te parkeren, een opmerking, een opgeflufte mening of advies. Af en toe ligt er zelfs een gebruikt condoom of staat er een symbolische wildplasser te demonstreren hoe vrij en ongebonden zijn leven blijft.)

Dan zijn er nog de vrouwen die op het eerste oog vrij soepel hun zwangerschap doorlopen. Bij sommigen van hen verschijnt er pas in week 35 een buikje, dat als een uitklapdressoirtje onder de voorgevel hangt. Deze dames kunnen het zich permitteren om zwangerschapskleding te dragen met allerlei foute leuzen op de buik geprint, zonder dat het lettertype te lijden heeft. Ik heb zelf niet de illusie dat -hoewel het anders oogt- deze vrouwen een deel van de kwalen bespaard blijft. Ik verdenk hen ervan dat zij hun dagen vooruit plannen via google maps op plekken waar zij eventueel zouden kunnen kotsen, mocht dat nodig zijn. Je moet een van hen maar eens vragen het handtasje te openen.

Voortschrijdend inzicht: Al met al heb ik hiermee niets geroerd over mindset. De draak kan erbij lopen als een #fitgirl en de prinses kan gebukt gaan onder allerhande depressies. De ene vind het leuk om roze wolkjes te posten op instagram en een ander vind het belangrijk om die klant te laten zien dat vrouwen als mannen kunnen blijven doorbeuken.

De -ik wordt mama app- zegt:1. Je kunt contact maken met je baby met je hand op je buik.- zo denkt de baby er ook over, en die is stukken creatiever: voet op blaas, vuist op nier, kopstoot tegen middenrif. We kletsen wat af, heel gezellig.2. Je kunt last hebben van:- duizeligheid (neen), lage bloeddruk (zeker 100-58), laag bloedsuiker (nom nom non) en bloedarmoede (nee bedankt)

Notitie: Voer bij google een willekeurige klacht, in combinatie met het woord zwangerschap in, en je hebt tweehonderd treffers van het bestaan. Het zou wellicht beter zijn om de combinatie ‘google‘ en ‘zwangerschap‘ eens op te zoeken. Je zult zien dat er tegelijkertijd een reeks psychosomatische verschijnselen aan toebehoort.

Typisch week 27: Klaas komt niet vaak genoeg. Slaapgebrek (waarover later meer)

Liefs van Anne
Bekijk andere weken